Jan Oosterwijk en Hans van Dijk vieren dit jaar beiden hun 40-jarig werkjubileum.
Hoe kwamen deze – van oorsprong – hovenier en schipper bij The Greenery (en haar voorgangers) terecht?
Beide heren zijn nu dock- en voorraadcontroleur in het distributiecentrum (RDC) in Barendrecht. Zij werken veel samen. Maar, wat op papier dezelfde functie lijkt is dat in de praktijk echter niet…
Van groene vingers naar groene groenten
Hans vertelt dat hij op zijn 20e begon bij Hagé International: “Ik heb er 34 jaar gewerkt voordat ik (nu 6 jaar geleden) startte bij The Greenery. Daarvoor werkte ik 2 jaar als metselaar in de bouw. En ik startte als hovenier, daar heb ik voor geleerd. Mijn vader was groenteboer en kwam elke dag op de veiling. Dus, via de welbekende ‘kruiwagen’ kwam ik in ‘82 bij Hagé terecht. Mijn vader vond het prima dat ik in de groente en fruit ging werken.”
Hans: "Ik startte als hovenier. Mijn vader was groenteboer en via de welbekende ‘kruiwagen’ kwam ik in ‘82 bij Hagé terecht."
“Mijn eerste werkdag bij Hagé startte 6 uur ’s ochtends en 12 uur ’s nachts was ik nóg niet thuis. Het begon met wagens lossen, en na een halfjaar ging ik met de heftruck werken. Dat heb ik zo’n beetje zelf aangeleerd; cursussen kreeg je toen nog niet. Dat heb ik zo’n 10-15 jaar gedaan. ’s Middags telden we de voorraad. Ik was geen enkele avond thuis. Je begon ’s ochtends om 7 uur en kwam ’s avonds om 22 uur pas thuis.” “Dat was het grote verschil tussen de handel en de veiling”, vult Jan aan. “Maar, toen we ’s nachts gingen tellen”, vertelt Hans, “begon ik om 21 uur tot 6 uur. Dat was prettig; zo kon ik mijn 2 kinderen groot zien worden.”
Van woeste wateren naar de rustige wal
“Op mijn 22e had ik net een huis gekocht en had geld nodig; zo simpel was het”, verklaart Jan. “Eigenlijk had ik willen blijven varen; ik kom uit een schippersfamilie. Maar toen was je snel 2-3 weken weg en ik kreeg verkering. De rust en stabiliteit van werken op de wal waren welkom. Ik heb mavo gedaan, en veiling Zuid-Holland Zuid (voorloper van The Greenery – red.) werd in ‘82 mijn 8e werkgever. Op mijn 1e werkdag was het min 4, steenkoud en ik had me – bleu als ik was - verkeken op de temperatuur in de fustloods.”
Jan: "Eigenlijk had ik willen blijven varen, maar de rust en stabiliteit van werken op de wal waren welkom..."
“Ik startte ’s avonds in ploegendienst bij de nieuwe fustwasserij”, zegt Jan. “Na 1,5 jaar stopte dat, toen was het grijze EPS-fust (voorloper van de huidige blauwe bakken) genoeg schoon gewassen. Toen moest ik me in de hal melden bij de ‘baas’. Die vroeg maar 1 ding: ‘Kun je heftruck rijden?’. Zo kwam ik in het fruitkoelhuis terecht. En, ik heb altijd al technische feeling gehad. Hans ook, die doet ook altijd de technische dingen. Terugkijkend heb ik altijd zo’n beetje 30% heftruck gereden en 70% controlerend werk gehad. En jarenlang was ik 24/7 bereikbaar voor storingen.”
Dezelfde functie, níet hetzelfde werk
Sinds 6 jaar hebben Hans en Jan dezelfde functie. Zij werken veel samen, maar doen niet hetzelfde werk. Hans legt uit: “Ik doe hoofdzakelijk inslag- en uitslagcontrole. De vrachtwagens worden gelost aan het dock, ze staan dan op een rij. En dan kijken we in SAP (registratiesysteem – red.) hoe de lading erin staat. Klopt alles? Dan boeken wij hem binnen en plakken wij stickers. Daarna komt de keurmeester en gaat het product de stelling in. En bij de uitslag controleer ik de pallets die klaarstaan op product, maten, fust en de pallets. Is alles compleet? Dan registreer ik dat en dan kunnen de lijsten uitgedraaid worden. En ’s ochtends tellen we ook de voorraad.”
Jan: “Mijn werk zit eigenlijk tussen de inslag en uitslag in. Ik houd me bezig met de voorraad, het trouble shooten en ik heb me gespecialiseerd in SAP. Als er op de vloer vragen zijn, beantwoord ik die en help bij het oplossen van problemen. Als collega’s de scanner niet kennen, ze iets niet kunnen vinden of er iets verkeerd staat. Zo ondersteun ik de teamleiders. Omdat ik mezelf het systeem eigen heb gemaakt, ben ik een vraagbaak. Toen we begonnen met SAP hadden ze een commandostructuur ontwikkeld: stel je vraag eerst aan je collega. Krijg je binnen 2 minuten geen antwoord? Ga dan naar voorraadbeheer, vervolgens naar de troubleshooter en daarna pas naar je teamleider. In niet meer dan 10 minuten. Als je ergens langer aan bezig bent, brengt het geen winst meer op.”
De tijd heeft niet stil gestaan
Opleidingen, veiligheidskleding en werktijden; er is het een en ander veranderd in 40 jaar. Hans: “We hadden 1 avond een cursus voor de heftruck: meekijken én rijden! Toen hadden we een certificaat.” “Daar was ik hartstikke trots op: samen met een collega had ik als eerste een reachtruckcertificaat”, vertelt Jan.
“Toen we overgingen van gas op elektrisch werd het allemaal wat schoner. Daarvoor had je ’s avonds zwarte boordjes”, vertelt Hans. “40% van de trucks was elektrisch en 60% werkte op gas”, vult Jan aan. Ook vertelt hij over de veiligheidskleding: “Je kreeg toen geen bedrijfsjas en er werd niets over veiligheidsschoenen gezegd. Het waren echt andere tijden”. “In het begin werkten we soms 52 uur”, vertelt Hans. “Nu is dat netjes 38 uur. Zit je dienst erop? Dan is ’t tijd om naar huis te gaan. Als je terugkijkt, zijn die 40 jaar voorbij gevlogen.” “Ja, waar zijn de jaren gebleven?”, valt Jan hem bij.
