Aardbeien, strawberries, of fraises. What’s in a name? Het aardbeienras Elsanta: daar draaide het decennialang om bij de broers Ad (69) en Piet (70) Van Kempen. 24/7 waren zij bezig met de teelt én verkoop van deze rode, smaakvolle zomerkoninkjes.
Daar komt nu een einde aan door de verkoop van het bedrijf aan de Achterzeedijk in Barendrecht. De gemeente koopt de grond op en zet deze om naar natuur, én gaat er huizen bouwen. “We waren al 3 jaar in gesprek, en dit voorjaar hebben we eindelijk getekend”, vertelt Ad. Eind 2023 verdwijnt hier ook de kas. “Ze gaan hier circa 40 seniorenwoningen bouwen”, vult Piet het verhaal van zijn broer aan.
Méér vrije tijd
Inmiddels is de laatste pluk van de Elsanta’s zelfs al achter de rug. Vallen de broers straks in een zwart gat? Allesbehalve! Ad heeft zelfs al een baan aangeboden gekregen: “Als je tijd hebt, dan kom je maar werken, werd er gezegd. Ik zei dat ik eerst rommel ging ruimen hier”, vertelt Ad met een grijns op zijn gezicht. Piet zou voor zijn gevoel nog wel 5 jaar door kunnen werken: “Het is niet zo dat ik geen puf meer heb. Maar, wat meer vrije tijd zou ook fijn zijn. Als ik nu 1 week op vakantie kan is het veel.”
Met je trekker door de hal
Piet: “We hadden 4 ha met de kas erbij. In het begin wisselden we tussen ijsbergsla en bloemkool. Maar na van lieverlee gaat de grond achteruit.” ”We hebben een tijdje bleekselderij geteeld”, vertelt Ad. “Toen zijn we aardbeien gaan zetten in de kas en ook buiten. Momenteel hebben we aardbeien, selderij en paksoi.” Destijds werden er papieren vrachtbrieven ingevuld voor de verkoop. Dat deed Piet voornamelijk: “Je vulde dan voor alle producten de hoeveelheid pallets en kisten in, en de kwaliteit van het product. Dat gaan allemaal digitaal nu.” Telers brachten toen nog zelf hun producten naar de veiling: “Je reed met je trekker door de hal, was er zelf bij met keuren, en was daardoor meer betrokken bij de veiling”, stelt Ad. “En, je zag meer collega-telers.” Na een tijd ontstond het zogenaamde collectietransport waarbij het product bij de teler op het bedrijf opgehaald werd.
“Je reed met je trekker door de hal, was er zelf bij met keuren, en was daardoor meer betrokken bij de veiling”, stelt Ad.
Aardbeien uit de automaat
Bij het bedrijf van de broers is het een komen en gaan van mensen uit de omgeving die aardbeien uit de automaat halen. “De mensen zeggen: ‘Gaan jullie stoppen, wat moeten we nu dan? Zet je niet wat aardbeienplanten voor ons?’”, deelt Ad lachend. Volgens Piet kun je iets minder planten neerzetten, maar dan heb je nóg geen vrije tijd. “Ik ga het wel missen hoor, die aanspraak”, vertelt Ad. “En de chauffeurs van Dijco en Weerheim die een praatje maken. Dat is altijd gezellig een paar woorden over en weer.” Piet staat daar iets anders in: “Ik denk meestal laat ik maar gauw verder aan ’t werk gaan. Zo heeft ieder zijn ding.”
“Toen onze vader in 1981 overleed, heb ik het samen met Ad overgenomen”, deelt Piet. “Het was toen een gemengd bedrijf met tuinbouw en veeteelt, in Zwijndrecht.
Van generatie op generatie
Ad en Piet stonden de afgelopen 44 jaar aan het roer van dit familiebedrijf dat lang overging van generatie op generatie: “Toen onze vader in 1981 overleed, heb ik het samen met Ad overgenomen”, deelt Piet. “Het was toen een gemengd bedrijf met tuinbouw en veeteelt, in Zwijndrecht. Daar moesten we weg en toen zijn we in Barendrecht terechtgekomen”. “We hielpen thuis altijd al, je groeit op in het bedrijf. Zo ging dat bij onze vader ook, die het bedrijf overnam van zijn vader”, vult Ad aan. “Opa Van Kempen is tot 1955 lid geweest en was zelfs betrokken bij de oprichting van The Greenery. En, bij ons stopt het. Mijn zoon heeft wél de HAS gedaan, maar zag de overname uiteindelijk niet zitten en werkt nu als accountant.”
